Paragraf örneği, insanın içini ısıtan bir renk karnavalının ortasında usulca akıyor nehir. Dağların karşı zirvelerinden püsküren bulutlar top top bir araya gelerek gökyüzünün bir pamuk tarlasına dönmesini sağlıyor. Sabahın ilk ışıkları ile köylerden hayvan sürüleri ayrılıyor. Çobanlar koca hayvanları önüne katmış giderken tozu dumana katıyor. Hayvanlar dağların tepesinde bulunan taze otlara doğru koşturarak ilerliyordu. Sanki haylaz birer çocuk gibi oradan oraya koşturma içerisindeler. Çobanlar nehrin kenarına inip heybelerinde bulunanları çıkarırken hayvanlar yemyeşil otların tadını çıkarıyor. Hava ne sıcak ne soğuk ılık bir hava hâkim ve hafif bir esinti hakim. Huzur dolu bir baharı müjdeliyor herşey.

Paragraf örneği, resim ve heykel sanatçıları insan elleri üzerinde çok çalışmalar yapmışlardır. Ortaçağdan bu yana ressamların yaptığı portreleri incelediğimizde gözlerden yüzden çok daha eller üzerinde çalışıldığı görülür. Gergef üzerinde dolaşan çeneyi avuç içerisine alan vücut boyunca görülen eller. Mutluluğu, heyecanı, kaygıyı, sevinci hep anlatır eller. Bundan yıllar önce insan elleri ile neler düşüneceğini öğrenmiş. Geometri bilgisi olmadan ellerini kullanarak bentler yapmışlardır. Matematiği bilmeden parmaklarını kullanarak sayı saymayı öğrenmişler. Sanat üzerine hiçbir bilgiye sahip olmadıkları halde yine ellerini kullanarak mağaralara yüzlerce resimler çizmişler. Bugün en usta ressamların bile yapamayacağı ustalıkta eserler ortaya çıkarmışlar ve hepsi eller sayesinde. Bilimsel veya sanatsal olarak yapılan her ne var ise hepsini ellerimize borçluyuz. Yaşamayı da yaşatmayı da ellerimize borçluyuz. Düşünsenize ellerinizin olmadığını ne yapardınız. Nasıl yer nasıl içerdik. İhtiyaçlarınızı gidermek için sürekli olarak kimden yardım alabilirsiniz ki. Bize verilen ne büyük bir nimet ellerimiz.

Paragraf örneği, kitap fuarını görünce kendimce gezmeyi biraz kafamı dağıtmayı düşündüm. Arkadaşlarımı da alıp beraber fuar alanına gittik. Gittiğimizde daha standlar açılmamıştı. Bizde hemen az ileride olan çay ocağına gidip birer çay içelim dedik. Çaylar geldi birkaç yudum aldık. Standlar daha yeni kurulmaya başlıyordu. Bir de ne görelim yedi ile on beş yaşlarında olan binlerce çocuk fuar alanına koşuyor. Bir anda alanı doldu adım atacak yer kalmadı artık. Çocukların arasında kaybolacaktık. Her biri bir yana koşuşturuyor. Birbirlerine kitaplar gösteriyor. Bir süre onların gözlerindeki bu heyecanı izledik. Kimi hemen bir tabure çekip okuyor, kimi satın alıyor, kimi inceliyor, kimi ise haylazlık yapıp standları dağıtıyor. Her birinde tatlı bir haylazlık tatlı bir heyecan. Ne kadar güzel ama bu çocukların böyle küçük yaşta kitapla tanıştırılıyor olması, fuarlara getiriliyor olması. Kitap insanın gelişiminin en büyük parçası okumayı alışkanlık edinmeye bu kadar erkenden başlayabilmek ne kadar da güzel.

Paragraf örneği, en huzur bulduğum yerlerdendir çocuk parkları. Onların heyecanı sevincini görebilmek uzaktanda olsa onların sevincine ortak olabilmek alır götürür beni. Her birinin bir tarafa koşuşturması, bazılarının salıncak sırası beklemesin, kaydıraktan kayarken " anne tut tamam mı? " diyenler. Annelerin hemen orada diğer çocukların anneleri ile kaynaşması arkadaş olması. Tüm parktaki insanların bir aile gibi olması. Hep bir huzur verir bana bu parklar. Alır özlem duyduğum kendi çocukluğuma götürür.